qwerty.

wszystko zaczęło się od marzenia.

a marzenie przerodziło się w nadzieję.

nadzieja w słowo.

a słowo w czyn.

tak więc marzę. o wielu rzeczach właściwie, ale tylko niewiele przeradza się w nadzieję, a ta w słowo. marzę, zamykam oczy, bądź wprost przeciwnie, otwieram i rysuję palcami w powietrzu nade mną. uśmiecham się do siebie i widzę wszystko w wyobraźni. jak śmieję się w czapce z papieru, malując ściany na zielono. wieszając na oknie sznurki żurawi. siedząc na parapecie i sącząc herbatę. wystarczy, że wykonam głęboki wdech, a obrazy skaczą po mojej głowie niczym w kalejdoskopie. a kiedy któreś z nich się spełnia...
... wtedy dotykam nieba.